Nowe wyroki TSUE

dodano: 2023-09-22

System podatku akcyzowego w Unii Europejskiej opiera się na procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Gdyby "nie zainstalowano" w porządkach prawnych krajów UE procedury zawieszenia poboru akcyzy, ciężko byłoby mówić i o harmonizacji tego podatku, i o wspólnym rynku.

Z kolei filarem mechanizmu procedury zawieszenia poboru akcyzy są podmioty prowadzące składy podatkowe.

Oczywiście zarejestrowani wysyłający, zarejestrowani odbiorcy są również ważni, ale nie ulega wątpliwości, że gdyby nie składy podatkowe, moglibyśmy co do zasady zapomnieć o magazynowaniu, czy też produkowaniu wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Warto zatem odnotować dwa wrześniowe wyroki Trybunału Sprawiedliwości.

W wyroku Trybunału z dnia 7 września 2023 r. w sprawie C-323/22 wskazano, że art. 14 ust. 1 zdanie pierwsze dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania należy interpretować w ten sposób, że przewidziane w nim zwolnienie z podatku nie ma zastosowania do właściciela składu, który jest odpowiedzialny za zapłatę podatku, w przypadku wyprowadzenia z systemu zawieszenia wskutek czynu bezprawnego, nawet gdy właściciela składu nie można w żaden sposób powiązać z tym czynem bezprawnym, który można przypisać wyłącznie osobie trzeciej, i gdy ma on uzasadnione oczekiwania co do tego, że wyrób jest przemieszczany w ramach systemu zawieszenia podatku zgodnie z prawem.

 

Z kolei w wyroku Trybunału z dnia 14 września 2023 r. w sprawie C-820/21 wskazano, że art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG, w związku z zasadą proporcjonalności należy następująco wykładać. Nie stoi on mianowicie na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które przewiduje cofnięcie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego w przypadku naruszenia systemu podatku akcyzowego, mającego w rozumieniu uregulowania krajowego charakter poważny, kumulatywnie z sankcją finansową nałożoną już za ten sam czyn, o ile cofnięcie to nie stanowi ? w szczególności ze względu na jego definitywny charakter ? środka nieproporcjonalnego do wagi naruszenia.

Gdyby te dwie sankcje miały charakter karny, art. 50 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie takiemu uregulowaniu krajowemu, pod warunkiem że:

?        możliwość kumulacji tych dwóch sankcji jest przewidziana ustawą;

?        uregulowanie krajowe nie pozwala na prowadzenie postępowań i karanie odnośnie do tych samych czynów w ramach tego samego naruszenia lub dla realizacji tego samego celu, lecz przewiduje jedynie możliwość kumulacji postępowań i sankcji na podstawie odmiennych przepisów;

?        owe postępowania i sankcje służą celom uzupełniającym się wzajemnie, których przedmiotem są w danym wypadku różne aspekty tego samego bezprawnego zachowania; oraz

?        istnieją jasne i precyzyjne zasady pozwalające przewidzieć, jakie czyny i jakie zaniechania mogą stanowić przedmiot kumulacji postępowań i sankcji, oraz zapewniające koordynację pomiędzy poszczególnymi organami; obydwa postępowania były prowadzone w sposób wystarczająco skoordynowany i w zbliżonym czasie; sankcja nałożona w odpowiednim wypadku w związku z postępowaniem pierwszym pod względem chronologicznym została uwzględniona przy ocenie drugiej sankcji, skutkiem czego obciążenia wynikające dla zainteresowanych osób z takiej kumulacji zostają ograniczone do niezbędnego minimum, a wszystkie razem nałożone sankcje odpowiadają wadze popełnionych naruszeń.

Przywołując oba ww. wyroki, które kolejny raz uwypuklają, kluczową dla harmonizacji akcyzy, rolę procedury zawieszenia oraz instytucji składów podatkowych, można żałować, że w Polsce brakuje mechanizmu, który pozwałby ponownie wprowadzać wyroby akcyzowe do składu podatkowego i obejmować je procedurą zawieszenia poboru akcyzy, tak jak to ma miejsce w innych krajach unijnych?

No i pojawiające się w związku z tym pytanie, jak krajowi przedsiębiorcy akcyzowi mają konkurować z podmiotami zagranicznymi, kiedy już na samym początku prawo zamiast dawać przewagę, potencjalnie może być dla nich barierą?

Życzę dobrego piątku i weekendu!




Napisz do nas

Projekt i wykonanie BerMar multimedia